Los curats resconduts
Collecté en 1991 par CORDAE Sur les Communes de Aurelle-Verlac, Pomayrols, St-Geniez-d'Olt, Sévérac-le-Château Voir sur la carte
Introduction
De 1790 au Concordat de 1801 (Napoléon), les prêtres sont amenés à prêter serment à la Constitution civile du clergé. Ils sont alors appelés prêtres jureurs ou assermentés, par opposition aux prêtres insermentés ou réfractaires. Les prêtres jureurs étaient rejetés par la population. On les qualifiait d’intrus.
En Rouergue, près de 700 prêtres réfractaires furent mis en réclusion à Rodez. Environ 500 d’entre eux seront déportés. Quelques-uns furent guillotinés.
Beaucoup de prêtres réfractaires ont échappé à la déportation avec le soutien de la population, se cachant dans les bois en cas d’alerte et y célébrant parfois le culte, d’où leur surnom occitan de bartassièrs.
Ethnotexte
Célina, Judith (sœur Procule) NAUJAC
née en 1907 à Pomayrols.
Transcription
Occitan
Français
« Avián rescondut de curats. Al Batut, alai, avián rescondut de curats, ches Mas.
Sovent, ço disián los parents, decont avián rescondut un curat, dins la familha pièi i aviá un enfant que fasiá curat. Sabe que mos parents, amont, los anciens de la miá mamà amont [Roveret de Pomairòls] n'avián rescondut un e n'agèron un que fa(gu)èt curat pièi.
Los rescondián atal. Los metián, sais pas ieu, dins de trapas, sai pas cossí…
Aquò èra a la Revolucion.
A Severac, alai, sabe que se fa(gu)èron tuar. Lo còmte d'Arpajon los fasquèt venir e los gitèt en bas. N'i agèt un que la sotana se durbi(gu)èt, i fasquèt parachuta e, amb aquel d'aquí, sachèron tot çò que s'èra passat. Lor volián faire reniar la religion mès volguèron pas signar.
Mès èra missant aquel Arpajon ! Aviá facha partir sa femna, l'avián presa dins los bòsces de Gajas per li dubrir las venas. Solament, qualqu'un sesquèt al corent e la sauvèron. Lo còmte d'Arpajon, quand ne parlan…
O ai pas legit mès o aviái ausit dire parce que ieu li ai passat qualque temps a Severac.
I aviá mème d'oblietas. De còps i montàvem ambe los enfants amont. O espincàvem aquí. Ara o an arrenjat, aquò's tot canjat. Aquò èra en ruinas encara d'aquel moment. »
Sovent, ço disián los parents, decont avián rescondut un curat, dins la familha pièi i aviá un enfant que fasiá curat. Sabe que mos parents, amont, los anciens de la miá mamà amont [Roveret de Pomairòls] n'avián rescondut un e n'agèron un que fa(gu)èt curat pièi.
Los rescondián atal. Los metián, sais pas ieu, dins de trapas, sai pas cossí…
Aquò èra a la Revolucion.
A Severac, alai, sabe que se fa(gu)èron tuar. Lo còmte d'Arpajon los fasquèt venir e los gitèt en bas. N'i agèt un que la sotana se durbi(gu)èt, i fasquèt parachuta e, amb aquel d'aquí, sachèron tot çò que s'èra passat. Lor volián faire reniar la religion mès volguèron pas signar.
Mès èra missant aquel Arpajon ! Aviá facha partir sa femna, l'avián presa dins los bòsces de Gajas per li dubrir las venas. Solament, qualqu'un sesquèt al corent e la sauvèron. Lo còmte d'Arpajon, quand ne parlan…
O ai pas legit mès o aviái ausit dire parce que ieu li ai passat qualque temps a Severac.
I aviá mème d'oblietas. De còps i montàvem ambe los enfants amont. O espincàvem aquí. Ara o an arrenjat, aquò's tot canjat. Aquò èra en ruinas encara d'aquel moment. »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...