Introduction
Sur le canton de Laguiole, pays d’élevage aux hivers longs, la provision de foin était essentielle et mobilisait toutes les énergies pendant l’été.
Les dalhaires costovins (faucheurs de la vallée) allaient faire la saison sur la montanha.
Ethnotexte
Honoré PLANHARD
né en 1912 à Auriac de Laguiole.
Transcription
Occitan
Français
« Quand ieu nasquère, dalhavan encara tot ambe la dalha.
I aviá soassanta jornadas de dalhar [a-z-Auriac]. Mès sabètz qu’aquò èra de dalhaires ! Èran dos. Fasián pas que dalhar. Èran al prètzfach. Cadun dalhava tres carris per jorn, de carris de quatre cents quilòs. Sabètz que caliá pas s’anar metre al mièg !
A tres oras, se levavan. E, lo seras, arrestavan quand èra nuèch. Fasián un plangièiron a miègjorn, aprèssa picavan la dalha e… enlai per aquelses prats !
Lo matin, avián l’endejunh a cinc oras. Mès dejà i aviá un moment que dalhavan, quand lor portavan l’endejunh. Aprèssa las nòu-oras, e a miègjorn, lo quatre-oras, tornar, e i aviá lo despartin, a quatre oras, e quand èra nuèch, manjavan la sopa.
Cada matin, lor portavan de sopa, un uòu cadun, de fromatge. A nòu oras avián de fromatge atanben, un bocin de saussissòt, de cambajon, buvián un còp. A miègjorn, venián manjar a l’ostau. Aprèssa, tot lo rèsta del temps, manjavan defòra. Las menatgièiras lor anavan portar defòra, caliá que se levèsson lo matin. Bevián de vin. Avián drich a una mièja cadun. Cadun aviá sa mièja, o un litre a dos. »
I aviá soassanta jornadas de dalhar [a-z-Auriac]. Mès sabètz qu’aquò èra de dalhaires ! Èran dos. Fasián pas que dalhar. Èran al prètzfach. Cadun dalhava tres carris per jorn, de carris de quatre cents quilòs. Sabètz que caliá pas s’anar metre al mièg !
A tres oras, se levavan. E, lo seras, arrestavan quand èra nuèch. Fasián un plangièiron a miègjorn, aprèssa picavan la dalha e… enlai per aquelses prats !
Lo matin, avián l’endejunh a cinc oras. Mès dejà i aviá un moment que dalhavan, quand lor portavan l’endejunh. Aprèssa las nòu-oras, e a miègjorn, lo quatre-oras, tornar, e i aviá lo despartin, a quatre oras, e quand èra nuèch, manjavan la sopa.
Cada matin, lor portavan de sopa, un uòu cadun, de fromatge. A nòu oras avián de fromatge atanben, un bocin de saussissòt, de cambajon, buvián un còp. A miègjorn, venián manjar a l’ostau. Aprèssa, tot lo rèsta del temps, manjavan defòra. Las menatgièiras lor anavan portar defòra, caliá que se levèsson lo matin. Bevián de vin. Avián drich a una mièja cadun. Cadun aviá sa mièja, o un litre a dos. »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...