Mon paire me'n vòl maridar…

« Mon paire me'n vòl maridar, (bis)
Amai m’a maridada, lalà,
Amai m’a maridada.

Amb un vièlh de quatre-vints ans, (bis)
Que n’a la barba grisa, lalà,
Que n’a la barba grisa.

Lo prumièr ser que li’n farai lo lièch, (bis)
A… li’n farai ben una, lalà,
A… li’n farai ben una.

I metrai per coissin d’al lièch, (bis)
Una pèira talhuda, lalà,
Una pèira talhuda.

I metrai per mia al costat, (bis)
Una feda tonduda, lalà,
Una feda tonduda.

Mès quand sonèt l’ora de mèjanèch, (bis)
La mia totjorn romiava, lalà,
La mia totjorn romiava.

“Mia acaba ton croston, (bis)
Que de ne tant te dura, lalà,
Que de ne tant te dura.”

Quirdèt a Pierre son vesin : (bis)
“Arrèsta-me ma mia, lalà,
Arrèsta-me ma mia !

– A bata ! A bata ! Falordàs, (bis)
Aquò n’es pas ta mia, lalà,
Aquò n’es pas ta mia !

Ta mia n’a pas quatre pès, (bis)
Ni mai n'a pas de cua, lalà,
Ni mai n'a pas de cua.”»

« Mon paire me'n vòl maridar, (bis)
Amai m’a maridada, lalà,
Amai m’a maridada.

Amb un vièlh de quatre-vints ans, (bis)
Que n’a la barba grisa, lalà,
Que n’a la barba grisa.

Lo prumièr ser que li’n farai lo lièch, (bis)
A… li’n farai ben una, lalà,
A… li’n farai ben una.

I metrai per coissin d’al lièch, (bis)
Una pèira talhuda, lalà,
Una pèira talhuda.

I metrai per mia al costat, (bis)
Una feda tonduda, lalà,
Una feda tonduda.

Mès quand sonèt l’ora de mèjanèch, (bis)
La mia totjorn romiava, lalà,
La mia totjorn romiava.

“Mia acaba ton croston, (bis)
Que de ne tant te dura, lalà,
Que de ne tant te dura.”

Quirdèt a Pierre son vesin : (bis)
“Arrèsta-me ma mia, lalà,
Arrèsta-me ma mia !

– A bata ! A bata ! Falordàs, (bis)
Aquò n’es pas ta mia, lalà,
Aquò n’es pas ta mia !

Ta mia n’a pas quatre pès, (bis)
Ni mai n'es pas tonduda, lalà,
Ni mai n'es pas tonduda.”

– A bata ! A bata ! Falordàs, (bis)
Aquò n’es pas ta mia, lalà,
Aquò n’es pas ta mia !

Ta mia n’a pas quatre pès, (bis)
Ni mai n'a pas de cua, lalà,
Ni mai n'a pas de cua.” »