Aval, aval lo lòng del rivatèl

« Aval, aval lo lòng del rivatèl,
Tot en gardent mas auquetas, (bis)

Ne rencontrère un pastorèl,
Qu’amassava de violetas,
E me di(gu)èt : “Ajas pas paur de ieu,
Te donarai de floretas !”

Lo pastorèl passèt lo rivatèl,
M’atrapèt per la maneta, (bis)

E me fasquèt un poton,
Un poton sus la gauteta,
E m’assetèt aquí plan doçament,
Plan doçament sus l’erbeta.

“A pastorèl, daissa-me anar,
Qu’aval lo solelh trescòla, (bis)

E benlèu la miuna mamà,
Aval a l’ostau se plora,
N’ai qu’una paur que venga nos trapar,
Que s’a vista passar l’ora…

– E tu diràs a la tiá mamà,
Que lo rossinhòl cantava, (bis)

E que per li far rampèu
Tot lo bòsc sospirava,
E que sans un polit pastorèl,
Lo lop t’auriá manjada. »